دسته: زمان و حافظه جمعی

سوپرمارکت‌های شبانه‌روزی، محفل‌های کوچک زندگی شهری‌اند؛ با نور مهتابی، آیین خرید شبانه و ریتم‌های خرد که در حافظه‌ جمعی ما نقش می‌بندند و احساس امنیت شبانه می‌سازند.

طنز سیاسی روزمره در تاکسی‌ها، صف‌ها و دورهمی‌های خانوادگی چگونه به سوپاپ عاطفی بدل می‌شود و تاریخ غیررسمی احساسات مردم ایران را روایت می‌کند؟

خمیربازی پارس و بوی رنگی‌اش چگونه از میزهای کوچک کودکستان تا بزرگسالی با ما می‌ماند و نشانه‌ای زمانی در حافظهٔ حسی ایرانی می‌شود.

از کوچه‌های خاکی تا خیابان‌های ۶ بانده، شهر ایرانی چگونه الگوی دیدن، شنیدن و راه‌رفتن ما را تغییر داد؟ تحلیلی میدانی از جابه‌جایی حافظه جمعی و نقش فضا در شکل‌گیری خاطرات.

چگونه معماری مدارس، از حیاط و کلاس تا راهرو و بوفه، حافظه‌ جمعی ما را می‌سازد؟ تحلیلی حسی و دقیق از گرمی و سردی فضا و نقش آن در تجربه آموزشی.

سفری نوستالژیک به دفتر ۴۰ برگ بیست؛ قهرمان فراموش‌نشدنی کیف مدرسه در دهه‌های ۶۰ و ۷۰. از بوی دفتر نو تا حاشیه‌نویسی‌ها و نقش آن در هویت و خاطرات یک نسل.

چرا صبحگاه مدرسه از یک آیین آموزشی ساده به خاطره‌ای ملی تبدیل شد؟ روایت حیاط مدرسه، صف‌ها، سرود، بوها و صداها و نقش آن در حافظه جمعی.

روایتی تحلیلی از اقتصاد روزمره‌ ایرانیان؛ از صف کوپن و دفترچه‌های سهمیه تا کیف پول دیجیتال و پرداخت موبایلی، با روایت‌های نسلی و پیوند خاطرات و اعتماد.

نگاهی تحلیلی به عکاسی خیابانی در ایران و نقش آن در ثبت تغییرات شهر؛ از نگاتیو تا موبایل، از حافظه‌ حسی تا آرشیوهای دیجیتال مردم‌ساخته.

چگونه سینما در رویدادهای ملی به حافظه جمعی ایرانیان پیوند می‌خورد؟ از صف‌های سینما تا تماشای جمعی در خانه و پلتفرم‌ها، سکانس‌ها به خاطرات تصویری ماندگار بدل می‌شوند.