دسته: زبان، اصطلاحات و طنز دوره‌ای

جمعی از جوانان نسل زد ایرانی در کافه با گوشی و میم های طنز، نماد طنز نسل زد به عنوان دفاع روانی و سبک زندگی

طنز نسل زد؛ دفاع روانی یا سبک زندگی؟

طنز نسل زد فقط خنده نیست؛ ابزاری برای تاب آوردن، حرف زدن و ساختن هویت در شبکه‌های اجتماعی است. میم‌ها چه چیزی از زندگی امروز ایران می‌گویند؟

تصویر مفهومی پیوند سفره‌ی ایرانی، لیوان چای و صفحهٔ موبایل با ضرب‌المثل‌ها؛ بازتاب حافظه زبانی و نوستالژی در زندگی روزمرهٔ امروز

ضرب‌المثل‌هایی که روزمره شدند؛ حافظه زبانی ما از کجا تغذیه می‌شود؟

از سفره‌های قدیمی تا استوری‌های امروز، رد ضرب‌المثل‌هایی که روزمره شدند را دنبال می‌کنیم؛ اینکه چگونه زبان و خاطرات جمعی ما را شکل می‌دهند.

تصویر نوستالژیک از مسیر ورود واژگان تکنولوژی به زبان محاوره ایرانی؛ از کافی‌نت و تلفن عمومی تا گوشی هوشمند، واتساپ و اینستاگرام.

واژگان تکنولوژی؛ مسیر ورود کامپیوتر و موبایل به زبان محاوره ایرانی

روایتی میدانی از ورود واژگان تکنولوژی به زبان محاوره ایرانی؛ از کافی‌نت و پیامک تا گوشی هوشمند و شبکه‌های اجتماعی و اثرشان بر زمان، رابطه‌ها و خاطره جمعی.

تصویر مفهومی از طنز سیاسی روزمره در زندگی شهری ایران؛ تاکسی خطی، صف اداری، مهمانی خانوادگی و گفت‌وگوی گروهی مجازی با حال‌وهوای نوستالژیک.مجله خاطرات

طنز سیاسی روزمره؛ چگونه شوخی‌های خیابانی می‌توانند تاریخ را بازگو کنند؟

طنز سیاسی روزمره در تاکسی‌ها، صف‌ها و دورهمی‌های خانوادگی چگونه به سوپاپ عاطفی بدل می‌شود و تاریخ غیررسمی احساسات مردم ایران را روایت می‌کند؟

تصویر داخلی یک خانهٔ چندنسلی ایرانی با سماور، فرش ایرانی و سه نسل که نماد فرهنگ لغات چندنسلی در واژه‌های رفیق، آبرو، آزادی، کار و عشق هستند.مجله خاطرات

فرهنگ لغات چندنسلی؛ واژه‌هایی که هر نسل معنی خودش را به آن می‌دهد

فرهنگ لغات چندنسلی در خانواده‌های ایرانی را با روایت میدانی دنبال می‌کنیم؛ واژه‌هایی چون رفیق، آبرو، آزادی، کار و عشق چگونه میان نسل‌ها دگرگون می‌شوند؟

کلاژی نوستالژیک از خانواده ایرانی، تاکسی و نانوایی با تاکید بر حرکات دست و دهان برای نمایش چسبندگی زبانی و تکیه‌کلام‌های ماندگار.مجله خاطرات

چسبندگی زبانی؛ چرا بعضی تکیه‌کلام‌ها هیچ‌وقت نمی‌میرند؟

چرا بعضی تکیه‌کلام‌ها دهه‌ها می‌مانند؟ این مقاله چسبندگی زبانی را در خاطرات روزمره ایرانی واکاوی می‌کند؛ از بدن و لحن تا رسانه و هویت نسلی، با راهکارهای کاربردی.

تصویر نوستالژیک از خانه، کوچه، مدرسه، محل کار و شبکه‌های اجتماعی ایران با واژه‌های «دمت گرم»، «ایول» و «بنازم» برای بازتاب زبان تحسین و احساس تعلق.مجله خاطرات

از «دمت گرم» تا «بنازم عالی»؛ واژه‌هایی که فضای عاطفی دوره‌ها را بازتاب می‌دهند

از «دمت گرم» تا «بنازم عالی»، واژه‌های تأیید و تحسین چگونه در خانه، کوچه، مدرسه، کار و فضای آنلاین حس تعلق می‌سازند و به آرشیو عاطفی نسل‌ها بدل می‌شوند؟

کلاژ تصویری از مهاجرت، تلویزیون و اینترنت در ایران که تغییر لهجه‌ها و لحن‌های ایرانی را با خانواده مهاجر، صفحه تلویزیون و موبایل نشان می‌دهد.مجله خاطرات

مهاجرت، تلویزیون، اینترنت؛ سه موتور تغییر لهجه‌ها و لحن‌های ایرانی

سفری مردم‌نگارانه در صداهای ایران: چگونه مهاجرت، تلویزیون و اینترنت طی سال‌ها لهجه‌ها و لحن‌های ایرانی را دگرگون کرده و در حافظه شنیداری نسل‌ها ثبت شده‌اند.

کلاژی بصری از تحول طنزهای ادواری ایران؛ از جوک‌های کاغذی و پیامک تا میم‌های اینستاگرامی و وویس‌های تلگرامی در بستر حافظه اجتماعی.

چطور یک شوخی، ملتی را می‌خنداند؟ طنزهای ادواری و حافظه اجتماعی ایران

تحلیل مردم‌نگارانهٔ طنزهای ادواری ایران؛ از جوک‌های دهه‌۷۰ تا میم‌ها و ویدئوهای امروز. طنز به‌عنوان سند تاریخی احساسات و حافظهٔ جمعی ایرانیان.

کلاژ نوستالژیک از زبان نوجوانی در مدارس ایران از دهه ۶۰ تا ۹۰؛ حیاط خاکی، صف بوفه، نیمکت آخر و چت‌های واتس‌اپی که اصطلاحات مدرسه را ماندگار می‌کنند.

زبان نوجوانی در دهه‌های مختلف؛ چرا اصطلاحات مدرسه بیش از همه ماندگار می‌شوند؟

از حیاط خاکی دهه ۶۰ تا گروه‌های واتس‌اپی دهه ۹۰، زبان نوجوانی و اصطلاحات مدرسه چگونه شکل می‌گیرد و چرا در حافظه نسل‌ها ماندگار می‌ماند؟