دسته: ادبیات یاد و یادمان

چای در ادبیات فارسی فقط یک نوشیدنی نیست؛ استعاره‌ای زنده برای گفت‌وگو، عشق، صبر و زیست جمعی است. این نوشتار از کلاسیک‌ها تا معاصر، ردّ چای را در شعر، داستان و هنر دنبال می‌کند و برای دورهمی‌های امروز الهام می‌دهد.

از گلستان سعدی تا شعر سهراب سپهری، ردّ بخشش، همیاری و مهربانی در ادبیات فارسی پیوسته ادامه داشته و امروز الهام‌بخش حرکت‌هایی چون «دیوار مهربانی» است.

مروری تحلیلی بر جایگاه «نان» در شعر فارسی و مثل‌های عامیانه؛ از رزق حلال و حرمت نان و نمک تا برکت سفره و کرامت انسان. با ایده‌ای عملی برای نشست ادبی خانگی.

مروری بینارشته‌ای بر نماد آب و حوض در اسطوره، شعر کلاسیک و معاصر و داستان ایرانی؛ از تطهیر و تولد دوباره تا آینه جان و الهام برای آیین‌های خانگی امروز.

از گذر محله تا نماد فرهنگی کوچه‌ها در شهرهای قدیم ایران تنها راه عبور نبودند؛ آن‌ها مرکز زندگی جمعی و حافظه‌ی اجتماعی بودند. در این میان «کوچه آشتی‌کنان» به‌عنوان یک مکان بی‌طرف نقش ویژه‌ای داشت:…

شعر فقط ترکیبی از واژه‌ها نیست؛ بلکه نیرویی است که می‌تواند عمیق‌ترین لایه‌های ذهن را لمس کند. وقتی یک شعر قدیمی را می‌خوانیم یا می‌شنویم، اغلب چیزی فراتر از معنای کلمات به سراغمان می‌آید؛ خاطرات.…