دسته: آیین‌ها و فصل‌ها

روایتی حسی از بهار در کوهپایه‌ها؛ چیدن والک، بوی بلوط تازه و همهمهٔ رودخانه. پیوند زیست‌فصل با آیین‌های محلی، گفت‌وگو درباره بارندگی و اخلاق برداشت پایدار.

از بالا رفتن از درخت و تکاندن شاخه‌ها تا خشک‌کردن برگه‌های زردآلو در آفتاب؛ روایت اقتصاد کوچک خانگی و آیین تابستانی خانه‌های ایرانی.

روایتی میدانی از صبح اول پاییز در روستا؛ مه غلیظ، بوی خاک نم‌خورده، زنگ گاو و جمع‌آوری نخستین هیزم‌ها؛ ریز‌رفتارها، صداها و آیین‌های فصلی.

روایتی مردم‌نگارانه از بهار و جشن‌های کوچک محلی در ایران؛ از سیزده‌به‌در و جمع‌های خانوادگی تا آیین آبیاران، زبان و ژست‌ها و نقششان در حافظهٔ نسلی.

یک روایت مردم‌نگارانه از پشت‌بام‌های ایرانی؛ جایی که باد روی لواشک‌های تازه می‌رقصد، کودکان همکارند و همسایه‌ها ناظران کارخانه‌های خانگی.

روایتی عملی و نوستالژیک از قیصی‌های آفتاب‌خورده؛ مهارت‌های خانگی مادران، تقسیم‌کار حیاط، مدیریت زمان و نور، نگهداری درست و راه‌حل چالش‌های رایج.

روایتی مردم‌نگارانه از تابستان و مراسم آب‌پاشان در ایران؛ از حوض‌های حیاط تا پارک‌های شهری، صداها و خنده‌ها و شکل‌گیری خاطرات ماندگار.

روایتی مردم‌نگارانه از زمستان و نذرهای محلی؛ از نانوایی و قهوه‌خانه تا کرسی خانه‌های قدیمی و خوراک‌های آیینی که گرما و همدلی می‌ساختند.

روایتی زنده از رقص داس‌ها بعد از برداشت گندم؛ از نغمهٔ دایره و دود کاه تا شکل‌گیری جشن جمعی روستا و ریتم‌های شبانه‌ای که در حافظهٔ ما ماندگار می‌شوند.

جشن باران اول، پیوند بوی خاک خیس و نان تازه با نوستالژی ایرانی؛ روایتی از آیین‌های محلی، نقش کودکان، حافظه‌ی حسی و راه‌های زنده نگه‌داشتن این سنت.