دسته: زندگی و احساسات
ساختن «دفتر اولینها»؛ راهی ساده برای بماند به یادگار مسیر تحول روانیمان
دفتر اولینها یک آرشیو زنده برای ثبت نقطههای عطف پنهان زندگی است؛ راهی ساده و فرهنگی برای دیدن رشد روانی، مرور امن احساسات و ساختن یادگار ماندگار.
کوچهای که آسفالت شد؛ چگونه میتوانیم خاطرهاش را بماند به یادگار روایت جمعی نگه داریم؟
وقتی کوچه قدیمی آسفالت میشود، نوستالژی شهری و خاطره جمعی در خطر محو شدن است؛ این متن راههای روایت محله و ثبت یادها را پیشنهاد میکند.
تقویمی که دیگر ورق نمیزنیم؛ تمرین پذیرش تغییرات و بماند به یادگار سالهایی که گذشتند
وقتی تقویم دیگر فقط برای برنامهریزی نیست و به شیء عاطفی تبدیل میشود، پذیرش تغییر تمرین میخواهد؛ با خاطرهها، یادگارها و آیینهای کوچک روزمره.
چطور خاطرهنویسی را شروع کنیم؟ (راهنمای ساده)
با این راهنمای ساده یاد میگیرید چطور خاطرهنویسی را شروع کنیم؛ از ترس و کاملگرایی عبور کنید و خاطرات خانوادگی و نسلها را در ۱۰ دقیقه ثبت کنید.
لحظهای که تصمیم گرفتیم جدا شویم؛ چطور آن ثانیه را بازخوانی کنیم تا بماند به یادگار رشد؟
لحظهای که تصمیم به جدا شدن میگیریم، زمان کند میشود. این متن کمک میکند آن ثانیه را بازخوانی کنیم تا رشد و معنا بماند، نه فقط درد.
الگوهای خودآزارانه؛ وقتی خاطره تبدیل به تکرار میشود
الگوهای خودآزارانه گاهی تکرارِ خاموش خاطرهها هستند؛ وقتی یک تجربه قدیمی تبدیل به «قانون زندگی» میشود. نشانهها و راههای قطع این چرخه را بخوانید.
خاطرات خجالتآور؛ چرا بعضی لحظهها حتی بعد از سالها رهایمان نمیکنند؟
چرا خاطرات خجالتآور حتی بعد از سالها رهایمان نمیکنند؟ در این مقاله از شرم، نشخوار ذهنی، پذیرش و ابزارهای عملی برای رهایی از خاطرات میگوییم.
اولین باری که شکست خوردیم و بلند شدیم؛ نوشتن بهعنوان نسخهی خاطرهدرمانی شخصی
اولین شکست هرکسی یک وزن پنهان دارد. این مقاله نشان میدهد چطور نوشتن میتواند شرم را به روایت تبدیل کند و خاطره را سبکتر کند.
آلبوم «قبلاً اینگونه بودم»؛ راهنمای ساختن پروندهای که بماند به یادگار پذیرش و رشد
راهنمای ساخت آلبوم «قبلاً اینگونه بودم»؛ پروندهای بین عکس و یادداشت و آرشیو دیجیتال برای پذیرش تغییر، ثبت رشد و رهاشدن از گیرکردن در گذشته.
نوشتن وصیتنامه عاطفی؛ هدیهای روانشناختی که برای نسل بعد بماند به یادگار، نه فقط اموال
وصیتنامه عاطفی یک نامه به آینده و میراث عاطفی برای خانواده است؛ نه وصیت حقوقی. چگونه آن را صادقانه، سبک و امن بنویسیم و به یادگار بگذاریم؟
دنبال چیزی می گردی؟
آخرین پست ها
-
کتابفروشیهای مستقل؛ حافظه فرهنگی یک شهر
تاریخ انتشار: 10 دی 1404
-
آراد؛ آرام، اما رو به جلو
تاریخ انتشار: 10 دی 1404
-
ترانه؛ آهنگ زندگی در یک کلمه
تاریخ انتشار: 10 دی 1404
-
سفره ناهار تابستانی؛ بادمجانهای کبابی، دوغ محلی و سفره حصیری حیاط
تاریخ انتشار: 10 دی 1404
-
از سماور روسی تا گلدان بلور؛ اشیایی که در هر خانه ایرانی مشترک بودند
تاریخ انتشار: 10 دی 1404