درخت چنار در خاطرات ایرانی؛ نماد پایداری و ریشهداشتن است. از سایه و حوض تا راهکارهای زیستگرایانهٔ امروز برای خانه و محلههای ایرانی را مرور میکنیم.
روایتی شاعرانه و تحلیلی از «کفش جلو در» بهعنوان آیینی ایرانی؛ نمادی از احترام، پاکی فضا و عبور از رسمیّت به صمیمیت. از آستانهی خانه تا آستانهی دل.
چرا چایخانه هنوز زنده است؟ چایخانهها، یا همان قهوهخانههای سنتی که به تدریج نام و کارکردشان تغییر یافت، هنوز هم در بافت اجتماعی ایران حضوری زنده دارند. آنها فراتر از یک محل برای نوشیدن چایاند؛…
وقتی یک کوچه تبدیل به خاطره جمعی میشود در فرهنگ ایرانی، کوچهها همیشه فراتر از یک مسیر باریک برای عبور بودهاند؛ آنها بخشی از زندگی روزمره، همسایگی و خاطرههای مشترک بودهاند. اصطلاح کوچه آشتیکنان دقیقاً…
پارک محله در دهه شصت؛ تاب، بستنی و بوی لاستیک تازه
تاریخ انتشار: 25 آبان 1404
شکستن قلک؛ لحظهی شیرینِ رسیدن به رویاهای کودکانه
تاریخ انتشار: 25 آبان 1404
بازگشت استکانهای قدیمی به میزهای مدرن؛ پیوند نوستالژی و طراحی ایرانی
تاریخ انتشار: 25 آبان 1404
باران در شعر و سینمای ایران؛ از نماد غم تا نشانهی تولد دوباره
تاریخ انتشار: 25 آبان 1404
شب پخش سریال؛ وقتی خیابان خلوت میشد و همه پای تلویزیون بودند
تاریخ انتشار: 25 آبان 1404