دسته: مکان‌های دلبسته

مدارس محله؛ جایی که زمان در ریتم صف صبحگاهی، بوی دفتر نو و تابلوهای فرسوده کش می‌آید. نگاهی مردم‌نگارانه به حافظه‌ی جمعی و نوستالژی مدرسه.

روایتی تحلیلی از زمین‌های خاکی فوتبال در ایران؛ از بوی خاک نم‌خورده و فریاد گل تا عرف‌های بازی و حاشیه‌ی زمین‌ها که دوستی‌های پایدار را می‌سازند.

سوپرمارکت‌های شبانه‌روزی، محفل‌های کوچک زندگی شهری‌اند؛ با نور مهتابی، آیین خرید شبانه و ریتم‌های خرد که در حافظه‌ جمعی ما نقش می‌بندند و احساس امنیت شبانه می‌سازند.

کافه‌های قدیمی ایران چگونه با آیین سفارش، زبان‌ بدن مشتریان و ریتم اجتماعی شهر، دو نسل را شکل دادند؟ روایتی تحلیلی و نوستالژیک با نگاه نوید اسفندیاری.

روایتی مردم‌نگارانه از ایستگاه‌های مترو و خاطره‌های ازدحام؛ شنیدن صداهای هم‌پوشان، ریتم قدم‌ها و حس رطوبت زیرزمین؛ چگونه حافظهٔ روزمره در شهری زیرزمینی شکل می‌گیرد.

تحلیلی نمادشناسانه از کبوترهای حرم به‌عنوان پیام‌آوران صلح؛ پیوندشان با خاطرات زائران، نور فضاهای زیارتی و آیین‌های خانگی دانه‌پاشی.

سینماهای قدیمی ایران چگونه با معماری، نور و صدا، حافظه‌ جمعی ما را شکل دادند؟ روایتی تحلیلی از فضای سالن‌ها، رفتارهای تماشاگران و راه‌حل‌های پاسداری از این میراث نوستالژیک.

ترمینال‌ها فقط محل حرکت نیستند؛ آغاز خاطرات سفرند. با روایت نوید اسفندیاری از بوها، صداها، لهجه‌ها و انتظار، نقش ترمینال در نوستالژی ایرانی را کشف کنید.

روایتی حسی و تحلیلی از حمام‌های قدیمی ایران؛ از معماری گنبدی و بخار و صداها تا آیین‌های شست‌وشوی جمعی و پیوند با خانه، با راه‌حل‌های حفظ و باززنده‌سازی.

چرا بوی کاغذ در کتابخانه‌های عمومی ایران هنوز زنده است؟ با نگاهی میدانی به سکوت، ریتم خواندن و حس بو، نقش آن‌ها در حافظه جمعی ما بررسی می‌شود.