روایتی قومنگارانه از ظرف خیاطی مادرها در خانههای ایرانی؛ جعبهای رنگارنگ از نخ، سوزن و خاطرات که اقتصاد خانگی، مهارت و ذوق را کنار هم مینشاند.
روایتی مردمنگارانه از دکمههای شیشهای؛ زیور ساده اما ماندگار لباسهای ایرانی، از زیباییشناسی دههها تا نقششان در خیاطی خانگی و حافظه جمعی.
چرخ خیاطی دستی و ریتم تیکتاکش چگونه لباس و خاطرات خانههای ایرانی را شکل داد؟ از روانشناسی یاد تا نگهداری و بازآفرینی این میراث خانگی.
چرخ خیاطی صندوقی؛ میراث مادرانهای که هنوز کار میکند: روایتی از پیوند نسلها، انتقال مهارتها، مقایسه با مدلهای مدرن و راهکارهای نگهداری در خانههای ایرانی.
نخ و سوزن قدیمی فقط برای رفو لباس نیست؛ در این روایت روانانگار، مرمت زخمهای رابطه، مهر و آشتی و ساختن خانهای امن را میکاویم.
از دفتر اندازهگیری خیاطها تا شیت دیجیتال؛ راهنمایی مرحلهبهمرحله برای هوشمندسازی کارگاه کوچک، با نمونههای بومی، نکات امنیت داده و حفظ حس نوستالژی.
ظرف دکمههای قدیمی چگونه به حافظهٔ خانه جان میدهد؟ با نگاهی تحلیلی به چیزهای کوچک حافظهساز، آیینهای خانگی و هنر وصلهزدنِ زندگی بد، راهی برای معنا ساختن.
لحاف دستدوز مادر فقط پوشش نیست؛ حافظهٔ عاطفی بدن است. گرمایی حسابشده، بوی پارچهٔ آفتابخورده و صمیمیتی که هیچ هیتر برقی جایش را نمیگیرد.
تحلیل انسانشناسانه از الگوهای خیاطی خانگی؛ از کاغذ و سوزن و بوی پارچه آفتابخورده تا اپهای اندازهگیری و هوش مصنوعی در فرهنگ ایرانی و پیوندشان با خاطرات.
از گره و بوی پشم تا نظم بینقص ماشین؛ این نوشتار دلتنگی برای نقشهای دستی را واکاوی میکند و راههایی عملی برای حفظ روایت فرش در خانههای امروز پیشنهاد میدهد.
چسبندگی زبانی؛ چرا بعضی تکیهکلامها هیچوقت نمیمیرند؟
تاریخ انتشار: 19 آذر 1404
سینمای امروز، حافظه دیروز؛ چرا بازگشت به ژانرهای دهه ۶۰ دوباره محبوب شده؟
تاریخ انتشار: 19 آذر 1404
از نامههای عاشقانه تا چتهای امروزی؛ کدامشان شایستهاند بمانند به یادگار روان تو؟
تاریخ انتشار: 19 آذر 1404
زمستان و نذرهای محلی؛ قصه گرمایی که در سرما ساخته میشد
تاریخ انتشار: 19 آذر 1404
موکتهای پرزکوتاه؛ نماد خانههای دهه ۶۰ و ۷۰
تاریخ انتشار: 19 آذر 1404