برچسب: بوی بهار نارنج شیراز

چمدانی نیمه‌باز با رایحهٔ زعفران، نان تازه و بهارنارنج در کنار بافت قالیچهٔ دست‌باف و پتو گلبافت؛ نمادی از بوی خانه، مهاجرت و بازشناسی هویت.

چمدانی که هنوز بوی خانه می‌دهد؛ چگونه مهاجرت را بازشناسی هویت کنیم؟

چمدانی که هنوز بوی خانه می‌دهد؛ با تکیه بر بوها و بافت‌های آشنا، مهاجرت را به فرصتی برای بازشناسی هویت بدل کنید و نقش «خانه» در شکل‌گیری خاطرات را دوباره بفهمید.

18 آذر 1404
تصویر مفهومی پلی‌لیست بوها و صداها در خانهٔ ایرانی با دفتر دست‌نویس، نوار کاست، سماور، بوی بهارنارنج و نان تازه برای خاطره‌درمانی

پلی‌لیست بوها و صداها؛ دفتر تمرین خاطره‌درمانی که می‌ماند به یادگار هر نسل

پلی‌لیست بوها و صداها راهنمایی عملی برای خاطره‌درمانی است؛ با تکیه بر فرهنگ ایرانی، از بوی بهارنارنج تا صدای اذان، حافظهٔ احساسی را بیدار و پایدار کنید.

17 آذر 1404
تصویر قوم‌نگارانه از خوراک‌های خیابانی شهرهای ایران؛ لبو، باقالی، بلال، فلافل آبادان، فالوده شیراز و باقلوای داغ بازار در فضای بازار و خیابان، پیونددهنده خاطرات و طعم‌های ماندگار.

خوراک‌های خیابانی شهرهای ایران؛ از لبو تا باقلوای داغ بازار

سفری قوم‌نگارانه در خوراک‌های خیابانی شهرهای ایران؛ از لبو و باقالی زمستانی تا فالوده شیراز و باقلوای داغ بازار، با روایت حس‌ها، آیین‌ها و خاطرات مشترک.

حیاط شیرازی با درختان بهار نارنج شکوفه‌دار، پنجره‌های ارسی و نور عصرگاهی؛ پیوند بوی بهار نارنج با موسیقی و فرهنگ جنوب ایران.

بوی بهار نارنج شیراز؛ موسیقی عطری در قلب فرهنگ جنوب ایران

سفری چندحسی به شیراز؛ جایی که بوی بهار نارنج به موسیقی و نور بدل می‌شود و در آیین‌ها، معماری و دورهمی‌های خانوادگی جنوب ایران می‌پیچد.

حیاط سنتی شیراز با درختان نارنج شکوفه‌دار، حوض فیروزه‌ای، بازی نور و سایه و جزئیات معماری ایرانی؛ نمایانگر آرامش و فرهنگ ایرانی. مجله خاطرات

حیاط‌های نارنج شیراز؛ شعر زنده‌ی آرامش در فرهنگ ایرانی

پرسه‌زنی حسی در حیاط‌های نارنج شیراز؛ از نور و سایه تا حوض و آب، معنای آرامش، بوها و آیین‌های خانگی در فرهنگ ایرانی را شاعرانه–تحلیلی می‌خوانید.