برچسب: پتو گلبافت

موکت‌های پرزکوتاه در خانه‌های دهه ۶۰ و ۷۰ ایران فقط کف‌پوش نبودند؛ سطح مشترک زندگی، مهمانی و بازی کودکان بودند که حافظه جمعی و خانه ایرانی را شکل دادند.

چمدانی که هنوز بوی خانه می‌دهد؛ با تکیه بر بوها و بافت‌های آشنا، مهاجرت را به فرصتی برای بازشناسی هویت بدل کنید و نقش «خانه» در شکل‌گیری خاطرات را دوباره بفهمید.

سربازی در ایران آستانه‌ای نسلی است؛ از صف صبحگاه تا نگهبانی شب. این مردم‌نگاری نشان می‌دهد چگونه دو سال پادگان، لایه‌ای از خاطرات مشترک در حافظه جمعی می‌سازد.

زخم‌هایی که از خودمان می‌گیریم را با آیین‌های کوچک و خاطراتِ خوب می‌شود آرام‌تر کرد؛ راهنمایی شاعرانه و عملی برای ترمیم روزمره، با مثال‌های ایرانی و حس‌وحال خانه.

بازگشت پتوهای گلبافت به دکور مدرن تصادفی نیست؛ از بافت و نور تا خاطره و نوستالژی، ببینید چگونه این طرح‌های قدیمی دمای عاطفهٔ فضا را بالا می‌برند و چیدمان را غنی می‌کنند.