برچسب: سلام دم در

کوچه بن‌بست با نور عصرگاهی نرم که بر دیوارهای کاه‌گلی و نیمه‌پوشیده تابیده است. یک سکوی سیمانی کوچک کنار در ورودی، گلدان‌های یاس در گوشه‌ها و یک صندلی حصیری بیرون قرار دارد. مجله خاطرات

کوچه‌ی بن‌بست؛ معماری صمیمیت در شهر شلوغ

کوچه‌ی بن‌بست در شهر شلوغ بن‌بست نیست؛ جایی برای بازی نور، آکوستیک صدا و مناسک دیدار. این یادداشت از معماری صمیمیت و راه‌حل‌های احیای آن می‌گوید.

تصویر آیینی سلام دم‌در در آپارتمان ایرانی؛ پاگرد با لامپ زرد، آستانهٔ در نیمه‌باز و کفش‌ها؛ نماد صمیمیت و نوستالژی در شهر مدرن

سلام دم در؛ آیینی کوچک برای زنده نگه داشتن صمیمیت در شهر مدرن

سلام دم‌در؛ آیینی کوچک اما اثرگذار برای زنده نگه‌داشتن صمیمیت در شهر مدرن. تحلیلی فرهنگی‌ـروان‌شناختی با راهکارهای عملی و خاطره‌های ایرانی.

تصویر همسایه‌داری قدیمی در عصر آسانسور؛ سلام دم‌در، گلدان شمعدانی، درِ آسانسور و نور گرم عصرگاهی در راهروی آپارتمان ایرانی. مجله خاطرات

همسایه‌داری قدیمی در عصر آسانسور؛ قواعد نانوشته‌ی صمیمیت

روایت همسایه‌داری قدیمی در عصر آسانسور؛ بافت عاطفی محله نه قانون. از آیین‌های کوچک، صداها و نشانه‌ها تا دیوار مهربانی و راه‌حل‌های امروز.

کوچه‌ای ایرانی با چنارهای قدیمی و برج‌های پس‌زمینه؛ آب‌پاشی صبحگاهی، طوقه باز و پلاک قصه روی تنه برای زنده نگه داشتن خاطرات محله

چنارهای محله در عصر برج‌ها؛ نگاهی به فراموشی درختان قدیمی شهر

چنارهای محله در عصر برج‌ها چگونه چراغ خاطرات ما می‌مانند؟ تحلیلی و اجرایی درباره نقش درختان کهنسال در صمیمیت همسایگی و بازآفرینی روح کوچه‌های ایرانی.