دسته: تحصیل و آموزش

از غروب‌های پاییزی و بوی کاغذ کاهی تا صدای خش‌خش مداد سیاه؛ روایتی شاعرانه–تحلیلی از دفتر مشق کاهی، مشق شب و آیین‌های یادگیری در خانه‌های ایرانی دهه ۶۰ و ۷۰.

با بوی چرم نو، صدای قفل فلزی و رد مهِ صبحگاهی، کیف مدرسه چرمی تنها یک وسیله نبود؛ نشانی از هویت دانش‌آموزی، نظم شخصی و خاطرات مدرسه دهه ۶۰ و ۷۰.

امروز اگر چند ثانیه چشم‌ها را ببندیم، در کناره‌های ذهن هنوز همان آوای کوتاهِ فلزی زنده است؛ صدایی که زمان را تقسیم می‌کرد: کلاس و تفریح، شروع و پایان. زنگ مدرسه فقط «علامت» نبود؛ یک…