دسته: خاطره‌های محلی و اقلیمی

بوی خاک نم‌خورده بعد از باران، محرک قدرتمند حافظه‌ی بویایی ماست؛ از حیاط و کوچه تا شستن فرش عید و دم‌افطار، حس پاکی و شروع دوباره را زنده می‌کند.

روایت حسی «شامی شمالی کنار دریای غروب»: ماهی تازه، سیر داغ و دود هیزم؛ پیوند صدا و طعم با خاطرات جمعی ساحل‌های شمال ایران و نقش حافظه‌ی بویایی.

روایتی میدانی از نوید اسفندیاری دربارهٔ پاییز و بوی خرمن در روستاهای ایران؛ برداشت محصول، آیین‌ها، لهجه‌ها و نقش آن‌ها در شکل‌گیری خاطرات نسلی.

روایتی قوم‌نگارانه از غروب‌های فلکه ساعت؛ جایی که نوجوان‌ها با پیراهن چهارخانه عکس می‌گرفتند و میدان به حافظه نسلی شهر پیوند می‌خورد.

سفری مردم‌نگارانه در کاسه‌های آش ایران؛ از دیگ‌های محرم و نذرهای خانگی تا بازارهای محلی و ترمینال‌های زمستانی، جایی که شهرها خود را معرفی می‌کنند.

روایتی تحلیلی از جشن چیدن انار در نی‌ریز: مناسک برداشت، نقش‌های خانواده، زبان بدن زنان در دانه‌کردن، و شبکه اقتصادی از باغ تا بازار.

روایتی بافت‌محور از آیین خرمن‌کوبی در گرمای تیر: خاک طلایی، داس‌های براق، تقسیم وظایف نسل‌ها و نقش آواز کار در نظم‌دهی و اقتصاد معیشتی روستا.

روایتی قوم‌نگارانه از حیاط حمام قدیمی محله؛ حوض وسط، سطل‌های آلومینیومی، دمپایی‌های قرمز و بخار زمستان، و نقش این فضا در بدن، آیین و پیوندهای محلی.

روایتی اتنوگرافیک از نغمه چوپانی و صدای نی که عصرهای تابستان را آرام می‌کرد؛ تحلیل نقش آن در حافظه شنیداری کودکی و مقایسه با تجربه امروز.

خوراک قروتو؛ روایتی کویری از هاون سنگی، آویشن کوهی و قروتِ خشک. از جنس سنگ و ریتم کوبیدن تا دستور خانگی و پیوند با خاطرات روستایی، پلی خوش‌طعم به امروز.