دسته: حس‌ها و حافظه

چای نبات مادرانه چگونه دردهای کودکی را تسکین می‌دهد؟ روایتی احساسی و تحلیلی از روان‌شناسی تسکین، آیین‌های ایرانی و فرهنگ چای در خاطره‌ جمعی.

بوی حلوا در کوچه‌های محرم چگونه حافظه جمعی ما را بیدار می‌کند و اندوه پنهان را آرام می‌سازد؟ تحلیلی احساسی از آیین‌های خانگی و آشتی.

هندوانه در حوض؛ آیینی ساده اما عمیق برای خنک‌ شدن تابستان‌های قدیم. روایتی از حیاط‌های ایرانی، صدای آب و آرامشی که امروز دلتنگش هستیم.

روایتی شاعرانه‌ـتحلیلی از «نون‌خشکی و نمکی؛ صدای صبح جمعه‌ها»؛ چگونه ریتم چرخ‌دستی و خش‌خش نمک، امنیت خانگی، نظم محله و فرهنگ نان را معنا می‌کند.

روایتی درون‌نگر از طعم گز و ظهرهای مهمانی؛ چگونه یک شیرینی ساده در خاطرات ما جا خوش می‌کند و آیین‌های خانگی، چای دورهمی و آرامش سفره را معنا می‌بخشد.

صبح جمعه با حلوا ارده، چای شیرین آشتی و صدای رادیو؛ روایتی درمانگر از آرامش خانوادگی و صمیمیت محله. راهکارهای ساده برای بازآفرینی این آیین در خانه ایرانی.

روایتی تأملی از صدای باران پشت پنجره در دهه ۶۰ و ۷۰؛ چرا دل‌ها آرام می‌شدند و چگونه امروز همان حس را با آیین‌های ساده و کم‌هزینه در آپارتمان زنده کنیم.

روایتی حسی از تلفن سکه‌ای و انتظارهای تپنده؛ از سکه‌های عرق‌کرده در مشت تا مکالمه‌هایی که با صدای نفس و مکث معنا می‌گرفتند و پیوندها را ماندگار می‌کردند.

بوی هل، ماشه‌ حافظه‌ در خانه‌ ایرانی؛ از چای تا شیرینی و آیین‌ها، چگونه این عطر کوچک حال‌و‌هوای خانه را آرام‌تر می‌کند و نوستالژی را بیدار می‌سازد.

از صدای وزوز و برفک تا دورهمی‌های امروزی؛ تحلیلی احساسی از نقش تماشای جمعی در ساختن خاطرات امن و صمیمیت محله‌ای داخل خانه، با راهکارهای ساده و قابل‌اجرا.