برچسب: موسیقی و فرهنگ عامه

کوچه‌ای ایرانی در سحر رمضان با سحرخوان، فانوس گرم، بخار چای و نان داغ؛ نماد سحرخوانی رمضان و حس صمیمیت محله

سحرخوانی؛ موسیقی بیداریِ سحرهای رمضان

سحرخوانی رمضان فقط یک بیدارباش نبود؛ ندایی انسانی برای هم‌نفسی محله و یادآوریِ «حواسم به تو هست». در این مقاله از ریشه‌ها، معنا و نسخه‌های امروزیِ ساده و کم‌هزینه می‌گوییم.

چاووش‌خوانی بدرقه زائر در کوچه ایرانی هنگام غروب؛ جمع هم‌محله، دعا و آواز بدرقه با سفره نان و پنیر و حس نوستالژی

چاووش‌خوانی بدرقه زائر؛ آواز بدرقه و شوقِ راه

چاووش‌خوانی فقط یک آواز نبود؛ اعلام عمومیِ راهی‌شدن و دعوت به دعا و همدلی بود. در عصر سفرهای بی‌خبر، چگونه می‌توانیم آیین بدرقه را دوباره، ساده، کم‌هزینه و صمیمی زنده کنیم؟

نقالی قهوه‌خانه در چایخانه ایرانی با سماور، استکان چای و نقاشی‌های شاهنامه؛ حماسه‌خوانی و خاطره‌گویی در فضایی صمیمی و نوستالژیک

نقالی قهوه‌خانه؛ حماسه‌خوانی در دل چایخانه و حافظه جمعی

نقالی قهوه‌خانه فقط قصه‌گویی نبود؛ مجلسی برای ساختن قهرمان جمعی، آشتی‌کنان محلی و چراغ محله. این راهنما نسخه‌های خانگی و کم‌هزینهٔ احیای آن را پیشنهاد می‌دهد.

پرتره سینمایی از عروسک الهام‌گرفته از کلاه‌قرمزی با کلاه قرمز، پیراهن آبی‌وسفید راه‌راه، شلوار سبز و نگاه کودکانه در دکور تلویزیونی ایرانی

کلاه‌قرمزی؛ عروسکی که چند نسل را پای تلویزیون نشاند

نوری از قابِ کوچکِ تلویزیون عصرهای بهاری دهه هفتاد، وقتی نور آفتاب از لای پرده‌های تور رد می‌شد و بوی چای تازه دم در خانه می‌پیچید، خانواده‌ها آرام آرام دور تلویزیون جمع می‌شدند. کودکی بود…