دسته: اشیای قدیمی و وسایل روزمره

از جهیزیه‌های نقره‌ای تا ست‌های آلومینیومی مینیمال؛ آینه و شمعدان هنوز چراغ آغاز و پیوندند. این راهنما حس نو را با کمترین هزینه و بیشترین معنا زنده می‌کند.

روایتی الهام‌بخش از «گیوه» به‌عنوان کفش محلی ایرانی: سبک، خنک و پایدار. از کارگاه‌های دست‌بافت تا راهنمای انتخاب، نگهداری و ست‌کردن امروزی.

بازخوانی نقش دوربین آنالوگ در حافظه جمعی ایرانی؛ از بوی فیلم و صدای چرخش اهرم تا راهنمای شروع با فیلم 35 میلی‌متری، نورسنجی دستی و هنر صبر در ظهور و چاپ.

رادیو ترانزیستوری چگونه جهان را به اتاق‌های ایرانی آورد؛ از قصه شب تا خبر، و چرا صدای گوینده هنوز حافظه جمعی ما را می‌سازد.

تمبر قدیمی فقط ابزار پست نبود؛ یک رسانهٔ تصویری-تاریخی بود که قهرمانان، بناها و آرزوهای جمعی را روایت می‌کرد. این مقاله دربارهٔ ارزش هنری، تاریخی و روش نگهداری آن‌هاست.

خاستگاه فرهنگی دستمال یزدی در صندوقچه‌ی مادربزرگ، میان بوی چوب صندل و گل خشک، پارچه‌ای تاخورده آرام خوابیده است؛ نه زربفتیِ ترمه دارد، نه رسمیّتِ قالی، اما چیزی در بافت نرمش می‌گوید که روزی در…

بقچه؛ پارچه‌ای ساده، دنیایی از خاطره در سکوت خانه‌های قدیم، پیش از آنکه کمدهای امروزی یا جعبه‌های پلاستیکی رنگ‌پریده جای همه‌چیز را بگیرند، چیزی آرام و شاعرانه وجود داشت که حافظهٔ خانه را در خود…

چراغی که خانه را به جمع بدل می‌کرد وقتی نام چراغ نفتی را می‌شنویم، تنها یک وسیله‌ی روشنایی به ذهن نمی‌آید؛ بلکه تصویر اتاقی کوچک با گلیم‌های رنگی، بوی نفت تمیز، و نور کهرباییِ لرزان…

چرا «عکس قدیمی» قلب خاطره را نشانه می‌رود؟ دیدن یک عکس قدیمی گاهی شبیه باز کردن قفل صندوقچه‌ای است که سال‌ها دست نخورده مانده است. در یک لحظه، تصویر محو و کاغذ زردرنگ می‌تواند ما…